Erguvan Düş(üş) lerim Şiiri - Feyza Muhurlu

Etrafına hasretle mil çekili gözlerimin hizasından bakıyorum sana
öyle yürek özlemim doldu ki,sana seslenmeyi özledim..

Bana kızarken bile,adın..la sesleniyordum içimden
Bil ki sen,içimin en güzel yanısın,d'okunulmayan...

Zifiri gecelerinde hiç şafak olmayacak mı?
ızdırabımı bitirecek insafın hiç olmayacak mı?
Söylesene sevgili..!

İspatı mümkün olmayan sevda uzaklıklarından,
kurtulmak için keşke bir yol olsaydı..

Nasıl baharı getirmiştin bahçelerime,
oysa henüz çiçeğe durmuştu dalları..m

Soldular şimdi..

Her çağrımda daha kanayarak da olsa gel,
geri dönülmez yollarından..

Afişe ettiğim gönlüm sabıkalıdır..

ve yeniden elemle hüküm giymiştir sen cezasıyla
bilmem ki; ne kadar ömür var daha,adı..na ömür cezası diyeyim..

Her serencamda daha bir yürek ağrım oluyorsun,
tavrın çetin rica dinlemez yüreğin,
hangi yana dönsem tutsaklığından çıkış yok..

Ulaşılmaz dikenli tellerle çevrili bitimsiz yollarına varmak,
inan öyle eziyet ki gelmek çok zor,
batıyor kan revan kalıyorum dokunmak imkansız,
varlığın gibi yokluğunda dizboyu artık..

Yok'luğuna izin verme çoğalmasın sakın,
iyi ki; var'olman yeterince dolduruyor..

En sevgili; aşk rica beklemezdi,asılıyım ruhunda unutmayasın..sakın!

'' acı çekmek özgürlükse,özgürüz ikimizde '' aşk ile..dilimde

Bir eflatun..
21 4 2011 İzmir