Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin

Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
Düş tutardı maviyi akardı zaman akardı karanfiller
İsmin düşünce yüreğim kan ağlardı
Lâl ikindilerde susardı rüzgar susardı mekân
Nefesin kesilişine şahitlik ederdi Ay

Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
İnce belli bir dansöz edâsıyla
Tutuştururdu etekleri arka bahçemin gülleri,
Ve ben dalarken aşk sarhoşluğunda
Küf kokulu beyaz bir hayâle.

Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
Düşlerimin öteki yarısında Mor vakitlerde
Kağıttan gemiler kalkardı ve sonra
Yitik martı kanatlarında çığlık çığlık sonsuzluk
Fırtınada demirleyen hayaller
Gül kızılı bir kabus çökerken maviye
Açıldı kağıttan gemiler, açıldı ciğerimde demirleyen gemiler.

Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
Mırıldanıyor rüzgar ağır aksak adını
Yitik bir gölge, demlenmiş bir bulut
Gözyaşı arefesinde sırtı okşayan örümcek bakışlı zaman
Karşı kıyıda terkedilmiş bir gölge
Sefil bir bakış, yankılı bir ızdırap

Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
Nefes almadan duruyor parmaklarımın arasında beyaz gelin
Maviyi kaplayan dumanların fısıltısına kulak verirken
Yarım kalmış şarap tası, umut sereserpe
Hayalin dökülmüş, şarap şişesi boş,
Ergûvân bakışlarımda kaybolurken hayalin
Savurdum düş kırıklarını savurdum nasırlı avuclarımdan

Salim KABASAKAL “Şair Ağlıyor”

[email protected]