Ben yalnız degil sen öyle bilesin
Benim yalnızlığım kendim,
İstesem çeker giderim
Sen istemesende
Ben gerçekten yalnız degili
Bir tabuta koyup götürdüler
Toprağa koyup üstümü örtüler
Sulayıp büyütüler beni
Sanki ben hiç ölmedim
Bedenimi fidana
Gökyüzü yine mateme bürünmüş
Sessiz sessiz ağlıyor
Dökülüyor gözlerinden yaşlar
Toprak kokuyor heryer
Acı bir feryad yükseliyor
Yorgun mahallenin, bezgin savaşçısı
Hayat kavgasında zorlu bir gün daha
Ürkek adımlar ağzında bafra sigarası
Belki bugün farklı olurdu herşey belki kazanırdı
Sonra uyandırdı onu bu hayalden
Cebindeki bir tek otobüs parası
Tanımıyorum seni bir kere gördüm yüzünü
Anlayamadım tavranı
İstesende anlatama sana kendimi
Belki duymakda istemezsin söylüyeceklerimi
Akılda kalan birtek merhaba deyişin
Yollar uzak gelemedim
Muradıma eremedim
Tutunacak dalım sendin
Kıymetini bilemedim
Gözlerime bir baktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!