Kızı yok diye üzülmedi senden sonra annem
Bacımız oldu diye sevinç naraları attı kardeşlerim
Öz evladım olsa ancak bu kadar olur dedi babam
Şükürler olsun Rabbime yanağıma iz yaptı gülüşlerim
İlk oğlumu doğurduğun gün nasıl da dikti başım
Vefasına bin başım olsa binini verdiğim
Ağzından hiç çıkmadı bugüne kadar tek bir kötü söz
Kahrımı bir tek sen çekersin sevdiğim
Yangınlara atsalar avuçlarınla ateşten alırsın köz
Gözünde gözlerimden başka göz izi olmayan
Bir hazineymişsin yanı başımda duran
Kıymetini geç anladım pırlantam
Onurumu düşünüp af diletmeden hatalarımı bağışlayan
Dizlerinin dibinde dilerim son nefeste gözlerimi kapatam
Anladım değerini yerin dolmazmış
Eyvah yine gelmiş sonbahar
Ruhumu çepeçevre bir sızı kaplar
Anladım şairi neden mahvetti böyle havalar
Ciğerime yapışan hüzün içimde sabahlar
Güneş şerlendirip şehrimi, nerelerde hayra doğar
Son hatıran bile sevimli geliyor
Nefret edemiyorum senden
Vicdanımı sızlatsa da avuçlarımdaki günahın
Sevdam arşa değdiriyor başını yerden
Değince gözlerin gözlerime
Gözümde parıldayan aşk ateşi kıskançlıktan titretirken mumu
Hasretin ağır bir yükmüş sırtımda arttırır sevdiğim kamburumu
Bitmesi elem o güzel günler cellat olup vururken boynumu
Hayalimde yine gözlerin biliyormuş gibi karanlıktan korktuğumu
Hey gidi günler hey meğer yaşananlar baldan tatlı günlermiş
Sen baba kucağıydın benim için
Hep sarılmak isteyip te sarılamadığım
Uzak desem değil yakın hiç değil
Oysa ne kadar çok isterdim
Anne kucağı gibi sıcacık sarıldığım
Sarılmak için uğruna yollar aşıp
Yine kalbimi emzirir mi gözlerin
Şimdi küvezde hayallerim
Bengisu pınarlarında yunmuş
Küvezden canına can katarak çıkacak umut
Gırtlağımı sıkarken özlemin
Vur bir kazma daha Ferhat
Tüm aşıklar adına
Çölde Mecnun susuz kalmasın
Aşk ile vur ki Ferhat
Kuyuda Yusuf ışıksız
Haydi vur kazmayı Ferhat
Sevdiğim görünce o ışıltıyı yüzünde
Büyüsüne kapılan ruhum parça parça oldu
Bir Mecnun yalın ayak çölde
Topladı parçaları, birleştirdi sen oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!