Ergenekon Ruhuyla Yeniden

Bir Kırım ardından yurt oldu Ergenekon,
Gök yas tuttu, kılıç yarasından sızdı kan.
Dört yüz yıl bir Umutla fısıldadı her bir can,
Hem sığınak oldu o vadi, hem demir bir zindan.

Çoğaldı soy, yeşil beşik oldu dar bir kafes,
Bir Çıkış bekledi her bir soluk, her nefes.
Derken bir bilge demirci gürletti o an sesini:
"Kıralım," dedi, "ateşle bu dağın demir kafesini!"

"İrade olsun kılıcımız, Azim olsun bize hür huyumuz
Ey benim kor yürekli, benim kutlu Soyumuz!
Yetmiş deriden devasa körüklerle harlattılar ateşi,
Türk'ün azmiydi başlayan o çetin güreşi.

Ter damladı, dağlar inledi, ateş demire karıştı,
O tunçtan demir yürek bu korla tanıştı.
Sonunda yol verdi o dağ, kutlu bir dilek oldu,
Gök yeleli Bozkurt ufukta bir simge oldu.

Peşine düştü oba, oymak, kolay mıydı esaretten doğmak?
Çıktılar yuvadan, tekrar zaferin güneşini soluyarak.
Bu, bir milletin küllerinden Yeniden Doğuşu
Bu, Özgürlük'le taçlanan kutlu zaferin yeniden doğruluşu

@sairbende

Mücahit kurnaz