Bir sevdaya düştük kördür gözümüz,
Başka maşuk bilmez, aşık özümüz,
Aşıklar elinde ağlar sazımız
Bir derdimiz var ki, dermanı n’ola
İnceden inceye oluruz hayran
Yandım ben bu sevda ile, derdimi bilenler anlar,
Bu gönül düştü bu derde, Hakka kul olanlar anlar,
Bir Sultan Süleyman ile, bir olurum şol cihanda,
Kuş olup cama konanda, ol kelamı bilen anlar,
Yakin olan canın Haydar, dermanıyım ben,
Lamekan’a mekan, işbu fermanıyım ben,
Suret’i Adem’de ayan olup aleme
Künt’ü Kenz’i Rahman edip ilan eden ben
Ol cihana bakadurup görünenim ben,
Alem dolanır elbet, özüne varmak niyet,
’’Hu’’ sesi var sözünde, nesne olmaktır diyet,
Nesnesiyim kendimin, azım bu can bu beden
Uykuda fısıldaşır, sarmalar enaniyet
Kubbe tepede değil, arş’dan uzanır arz’a
Yoktu alem-i kainat, yoktu kuşlar yoktu kanat
‘’Ol’’ deyuben oluverdi, ilimde gizli bu sanat
Var ettik alemi yoktan,buna başlamıştık çoktan
Ol malumatımız tekten,altı güne döner olduk
Cihan sandığın alemi, seyreyle bak neler olur,
O gül sandığın lalemi, seyreyle bak neler olur,
Kuşlar söyler niyaz-u pak, hak ile doludur afak,
Gönle dalar kir-ü nifak, seyreyle bak neler olur,
Can tutuşur Canan ile, Cümle Alem dalar seyre,
Var sen yor bu işi hayra, Ben ki kul olmaya geldim
Yer ile gök ki ayrışır, Bu işle akıl karışır,
Alem birbirin soruşur, Ben ki iz olmaya geldim
Vay ki gevher imiş meğer,o boş diye düşen taşlar
Bunu bir gördüysen eğer,o vakit ki Hayret başlar
Hayret olur Alem döner, öz tesbihat böyle işler
İçi hava olan söner,gönülde yamandır kışlar,
Ol nefes, bir can’da bul ki ÖZ vücud,
Defterin çizilsin, hayra dolasın,
Ne kır gönül kapısın, ne dil incild,
Selam ile maşuğa yol olasın
Eyleme özü terk edip bir namaz,
Gönül istemez Dünya’yı, Ol de bitir şu Rüya’yı,
Nefste ol Hırs-u heva’yı, Ben bilirim benden gelir.
Cihan derdiyle kavrulur, yel olur gönl’e savrulur,
Bazı sanırsın durulur, gül sanırım, diken gelir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!