Sen gene bulvarlarda gördüğün dilini yutmuş gece
ağaçlarını hatırlarsın. Yürüyen ağaçlar da varmış dersin.
Olur-biter...
Yarın yağmur yağacak dediğim sokağa
Yarın yeşil bereni giymeyi unutma.
Ben belki bir meyhanede olacağım o gün
Küçük insanlarla omuz-omuza içeçeğim
Onlara seni anlatacağım kulakların çınlıyacak
İzmir’i, Rize’yi, Pire’yi anarsın
Akdeniz’de, Karadeniz’de, Okyanus’ta sen.
İzmir’de, Rize’de, Pire’de seni
Anmazlar iken...
Biz papatyalarla oynamıyoruz
Tamam mı.
Ay sırtımıza doğuyorsa
Suçumuz ne bunda.
Dalga olanca gücüyle saldıracaktı tam
Kıyı çekiliverdi gerisin - geri...
Adam öldü.
Ölecek adam değildi bir kere.
Olmadık hayâlleri vardı
Umutları vardı gelmedik
Duyulmadık dilekleri
Ben bambaşkaydım eskiden
N’olduysa zamanla oldu
Elim ayağım koptu kendiliğinden
Şimdi her parçam
Bir başına buyruk;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!