Karanlıktayım…
Zeminin rengine karışmış rengim.
Beklenen bir güneş ya da bir ay,
İçindeyken sonu gözükmeyen bir fikrin.
Tek sığınağım cesaretim, küle giden ateş…
Daha önceden de sevmiştim,
Öğrenmiştim de bazı çaresizlikleri.
Filizlenmişti yüreğe bıraktığım tohum
Ama ilk tomurcuğunda esir vermiştim ayaza
Ömrümü yasladığım aşk meyvesini.
Sanki hiç mümkün değilmiş gibi
Hammaddesi olmak bir aşkın,
Tüm ilişkiler kelebek ömrü olsun!
Unutma, ayrılığı yaşayanlar
Ya rastlantısını korkak duygulara yapmıştır
Seni görmekmiş halimin gizemi
Açıp sarmalı çözdüm izlemi…
Bir türkü oldu seni davet eden
Yüreğimi gülüşün sarmalıyorken…
Zamanı dedim de geçtim zamanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!