Sonu gelmiyor düşüncelerimin
Seni gerçekten sevdim mi
Yoksa kendimi mi aldattım
Çokça sordum kendime
Bulamıyorum cevabını nedense
Ya da bulmaktan korkuyorum
Nefes almadan nasıl yaşayabiliyorsa insan,
Bende seni görmeden öyle yaşıyorum
Ecel gelince nasıl ölürse insan
Ben sensiz yaşayamıyorum.
Aklımdan çıkmıyor gözlerin
Henüz lise öğrencisiyim,
İleride ne olacağım,
Ne yapacağım belirsiz,
Bu belirsizlikler içinde yaşarken,
Tek bir ışık görüyorum beni ileri sürükleyen,
O ışığa her adım attığımda başarıya yaklaştığımı düşünüyorum,
Nedir veda etmek
İnsan nelere veda eder
Niye veda eder sürekli bir şeylere
Sonu gelmiş aşklara mı
Biten arkadaşlıklara mı
Veda etmek zorunda mıdır insan
Aşk kaldı mı bu devirde
Herkes kendi derdinde
İstediğin zaman mest et
İşine gelmeyince terk et
Bu işte bu zamanda aşk
Bu işte aşk denilen illet
Yüzün, içinin güzelliğini yansıtan ay gibi aydınlık
Gözlerin, sanki yüzüne layık olmaya çalışıyor gibi
Ah sevgilim ah, sensiz kör gibiyim her yer karanlık
Uyuyamıyorum akşamları, korkuyorum ya kaybedersem seni…
Boğuluyorum artık bu şehirde,
İstanbul un bana yaptığı işkence,
Acımak duygusu körelmiş vilayetin,
Çıkmaz sokaklarında kayboluyorum
Gözlerim camda,
Senin gelişini bekliyorum,
Belki beni affedip geri gelirsin diye,
İçimde hala bir umut var,
O umut diyor ki; seni hala seviyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!