Güneş oldum erittim seni
Bakma yüzüne güldüğüme
Sana ait kara bilmeceyi
Çözdüm,artık bittin diye..
Seyret perdem kapanmadan
Kaybolsam gözlerinin derinliğinde
Bir sonbahar güzelliğinde
Sararmış yapraklarla beraber yürüsek
Hissetsem rüzgarın ruhunu
Duysam kokunu
Tutsam sımsıkı elini
Madem gidiyorsun beni hiç düşünmeden
Veda etme,bir busecik yeter
Sevgisiz geçmiş yıllar,üşenmeden
Uzat dudağını,bir busecik yeter
Hazır mı valizin,topladın mı hatıraları
Ne zaman bir meçhul karanlığa düşsem
Bir ışık ararım, bir sızıntı
Sen çıkarsın karşıma hep
Sen benim ışığımsın çoban yıldızı
Ne zaman efkar bassa gönlümü
....Ve ben sürüklenirken
Ümitle,arzuyla,gamla
Sar kollarını bedenime ne olur
Beni anla,anla
Kalmasın içimde keder denen
O sefil duygu
Karanlıklarımı delerken
Bir derin bakışın
Su olsam ne yazar
Mutlaktı yakışın
Bir yudum su idin
Çöllerimde kandığım
Ulaşmak isterken titrek ışıklı
Uzak yıldızlara
Bir sabun köpüğü gibi
Ellerimdem kayıp gittin
Oysa çok şey istememiştim
Bir şiir yazdım senin için silemedim
Bir rüya gördüm hayra yoramadım
Bu kalbi kaç kez yaraladın sayamadım
Bilmemki neden sana hep inandım?
Gülümserken yüzüme ayım oldun
Ne çabuk geçtin ey ilkbahar
Farkında olmadan kışa girmişim
Ne çok şey götürmüş benden
Sert esen soğuk rüzgarlar
Farkında olmadan neler yitirmişim
Gönlümün kuşları göçmüşler
Bir kış güneşi ısıtırmı sanırsın içimi
Anlatırmı yarım kalmış şarkılar hiç derdimi
Bir çınar can verdi, gelen sonbaharla
Bir ateş sonlandı,yorgun yağmurlar altında
Bırak bitsin bu hikaye,bu masal
Çöz zincirlerimi, beni bana sal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!