Erdal Üstündağ Şiirleri - Şair Erdal Üst ...

Evin var mı diye sormayın bana
Evin huzur veriyor mu sana
Eni boyu doksana bir doksan
Evini mezara yap müslüman
Vaiz istiyorsan “ölüm” yeter.

Palam palam kar yağıyordu gökten
Kendiliğinden yağmıyordu Rabbimden
Anamın yüzü beyazlaşmıştı Allahım’dan
Melekler hizmet etsinler anne kabrinde
Beni doğurduğun sevindiğin kış gününde
Bizlerin içi titrediği büyük günümüzde

Okuma yazma bilmezdim
Zar zor okulu bitirdim
Yazar etti beni yazmayanlar
Şair edecek beni dostlarım
Patika yollardan geldik İstanbul’a
Puntalamayı gördüm İstanbul’da

Geleceği garantiye almak istiyorum
Gece gündüz demeden çalışıyorum
Erken kalkıp vadeleri araştırıyorum
Bak evlatlara üçüncü evi alıyorum
Torunlarımı da garantiye alayım
Ben vadelerle evleri bir dikeyim

Bizim buralarda vardır deniz
Yüzme bilmeyen yüzemez
Yürüyerek geçilmez Karadeniz
Yüzülmez bizim deniz kulaçsız
Bu dünya Asya yakasıdır
Öbür dünya Avrupa yakasıdır

Geri dön peygamberim geri dön
Her gün batıyoruz balçığa dön geri
Bebekler bir bir ölüyor geri dön
Filistin’de memeli bebekler, öksüz kaldı dön geri
PEYGAMBERİM
Dön geri dön geri peygamberim geri dön

Gitme dersin güzelliğim kızarsın gider
Kendimi tanıyamıyorum aynalarda dersin
Ne kadar güzel olursan ol güzelliğin gidecek
Mezarlık güzellerlemaster’lılarla doluyor

Dünya güzeldir sakın güzelliğine güvenme

Doğru insan budur ki,
Doğru yaşar yaşayabildiği kadar
Şefkatle yaklaşır insana ölümmeleği
Annenin evladına şevkatle yaklaştığı kadar
Budar ara sıra Azrail meleği
Kim dünyada yalap şalap yaşarsa

Gök gürlüyor insanlar korkuyor.
Semalardan şimşekler çakıyor.
Sıkışınca Allah’ı hatırlıyoruz.
“Lâ ilâhe illallah” diyoruz.
Rüzgârlar kuvvetlice esiyor
Ağaçlar birbirine çarpıyor.

Gurbette geçen bir hayatım var benim
İki bin yedi yılından kalan bir acım var benim
Dünyaya doyamadan giden bir yârim var benim
Acı vermek bana göre değil bir acım var benim
Dünyaya sığmayan bir eşim var
Baharında solup giden yârim var