Duvardaki resimlerine baktım bu sabah
Sen gittin gideli sararmaya yüz tutmuş hepsi
Sonbahar yaprakları kadar mağrur,
Bir o kadarda küskünler bana...onlara bakmıyorum diye
Elimde bir türlü bırakamadığım kahvem
Mutluluğa uzanmaya çalıştık önce, tam başardık derken...
Üstüne hatalar yaptık,masumca birbirimizden gizledik
Her seferinde üstünü kapattığımızı sandık,yanıldık
Gerçekler zalimce planlar kuruyormuş bize meğer
Biraz geç oldu, birbirimizi yitirdikten sonra anladık.
Bir ben var içimde.
Bile bile tutsaklığı seçerek,
Umarsızca yalnızlığa bağlanmış,
Artık kendine bile güvenemez olmuş bir ben.
Her geçen gün dahada ıssızlaşan,
Parmaklarının arasından süzülen kum taneleri gibi,
Hayatında kaybolup gidecek,avuçlarından
Kimselere hesap soramayacak,yapayalnız kalacaksın
Ağzında acı bir tat,içinde gönül kırıklıkları
Sabah ışığını gözünde her hissettiğinde anlayacaksın,
Mavisine daldı gözlerim
Bazen bir bulut girdi seyrime,
Bazense bir kırlangıç bozdu;
Çığlıklarıyla bakışlarımı engine.
Ne güzeldi rüzgarla raksı,ne asildi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!