Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bir bakış attın…
Sanki zaman durdu.
Gözlerinde bir evren,
İçimde fırtına kurdu.
Ne yıldız bu kadar parlar,
Ne de güneş bu denli sıcak…
Senin gözlerinle yanar,
Karanlık bile apaydınlık.
Bir şimşek gibi çakar gecemde bakışın,
Tüm hücrelerime işler,
Titreşir varlığın…
Ve ben, o anda yok olurum zamanla birlikte.
Söz söylemesen de,
Kalbime sessizce konuşursun.
Her kıvılcımın içinde
Yeni bir hayat oluşur.
Gözlerin…
Bazen huz ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!