Erçin Derinöz Şiirleri - Şair Erçin Derinöz

Dünyanın sonu geldiğinde,
Orada olacağım beklenen
Son bir kez bakmak için yüzüne
Geç kalışlarından birisi mi yine
Gözlerin oyulmuş olacak
Kulakların duymayacak sözlerimi

Bir şair öldüğünde; kelimelerin boynu bükülür, bir yetim hüznü çöker hecelerin üstüne...
Bir şair öldüğünde kitap sayfalarında kalan şiirler bilirler olmayacağını yeni kardeşlerinin.
Bir şair öldüğünde tüm manalar derinleşir ve sevenleri artık ellerinde başka türlü tutar sevdikleri şairin dizelerini... Bense yaşasaydı daha neler gün yüzüne çıkacaktıyı düşünürüm hep. Yazılamamış, yazılamayacak ve artık sonsuza kadar toprak olmuş şiirleri...
3/7/19

Simdi su saatte bir hayli de geç
Aklıma dusmene ne gerek vardı
Ozlem yarasını desip paslı bisturiyle
Kanımı icmene ne gerek vardı

Yillar geçmiş kalmis derinlerde

Herhangi birşey gibi fırlatılan
Sağda solda biryerlerde unutulan
Gerek duyulmayan aranmayan sorulmayan
İnsanlardık altı üstü, bayağı basit ve sıradan

Kapattım kapıları, susturdum aynaları
Uzaklaştım ordan burdan, bıraktım ben olanı
Gidemedik yol idi, varamadık iz idi
Bir güzel hikayeydi, başı belli sonu belli
Ne söyleyen kalmış idi, ne dinleyen anlamış
Ne yoldaki varmış idi, ne oturan sıkılmış

Kara gömlekli çocukları ak kefene sardılar,
Türk'ü uyur sanıp otağına daldılar
Meydanı boş zannedip çakal dansı yapanlar
Merak etmeyin başlarına büyük bela sardılar...

Düştüğüm yollar, yorgunum yıllar
Azaldı dostlar, boşa geçer aylar
Dil suskun kalmadı bitti dualar
Hayalde yine ve yine o var

Her hali huzurdan kalan sıkıntı

Ne kaldı geriye kurulan hayallerden, saydığın hep aynı başka desen de dilden, bir çemberin içinden, çıkılmaz bir denklemden, başı da sen sonu da sen, bense yine sensiz sessiz ve derinden...

Fırtınanı sevdim, beni boğabilme ihtimalini, içimde kopmanı sevdim, o en deli halini... Ben seni sevdim, sen diye diye senin her halini...

Kapan artık gözlerim,
Yorulmadın mı görmekten
Giden gitti, kaldık yalnız
Bir sen bir ben bir sabah
Söylenecek sözler vardı
Gülünecek yüzler