Ercan Öztürk Şiirleri - Şair Ercan Öztürk

Geçirememişim yaralarını geçmişin,
Başka bir limandayken tazelemişim.
Faydası yokmuş oysa ki kalbe dikişin,
Komasına girince anladim mazinin.

Bir anlamı yoktu süslü sevgi sözlerinin,

Soğuk bir Kasım gecesi,
Bedenim buz tutmuş.
Ben yorganıma sığınmışım,
Sığınacak başka kim kaldı ki?
Bir yastığım, bir yorganım

Bakmakla görmek  ayni şey midir?
Insana bakiyoruz,  duygularina dokunamiyoruz
Anlayamıyoruz
Bagiriyoruz
Kirip döküyoruz
Ama kalbini göremiyoruz.

Uyan,dısarida güneş doğmuş soğuyla beraber gecenin. Bir tebessüm et ısınsın kalbim ışıltısiyla gözlerinin ve gitsin ürpertici karanlığı gecenin. Lodos estir duduklarindan çıkan bir kaç heceyle ki bitsin bu ölüm  sessizliği kalbimin çıkmaz sokaklarında.

Aşkı kaybettim,yaşamadan
Hislerimi inkar ettim doğrudan.
Aşk mıydı kaybolan, aşık mıydı?
Yoksa kelimeler miydi anlamları altında boğulan?
Kendini kandırıyor insan
Hisleri tarif edemez ki lisan.

Çakıllı yolları yalin ayak geçemezsin
Abdal, neden o yolda yürüyorsun?
Hani zekiydin, mantik insanıydın?
Zekan, mantığın nerde?
Kendine gel, silkelen,
Dante'nin 6. katina inmeden.

Karanlık, boş bir odanın içindeyim, bir ben varım bir de benim en kötü halim. Yolumu aydınlatacak ışık yok ve gözlerin çok uzaklarda göremiyorum...
Korkuyorum kaybolmaktan, bir hiçliğin içinde kalmaktan, sensizlikten...

Olmaktan korktuğum yerdeyim,kayboldum, yoksun yok ! Mahkum oldum karanlığa,sensizliğe.
Istemiyorum artık başka bir ışık yolumu aydinlatacak, yeter mi ki onların ışığı aydinlatmaya yolumu ?

Gece çökünce insanın içi de çöküyor
Karanlıga kavuşuyor ruhu geceyle beraber.
Sokak lambaları yalnızlıkla yanıyor.
Bir adam yürüyor dert sokağında
Düşüyor uçsuz sevgi çukuruna.
Halsiz düşüyor,tutunamiyor sevdalara.

Zincirini kırmak  istiyorsun aşkın,
Yüreğini  ayaklarina bırakmak istiyorsun.
Çimlerde, kumsallarda, bir uçurumun kenarinda
Şehrin  yüksek tepesinde
Kimsenin üzerinde uzun süre oturup
Manzaranın, tadini çıkaramadığı  yerlere

Insanlari hiç anlayamıyorum  biliyor musun?
Mesafeyi yakın tuttuğum kadar uzağa kaçıyorlar .
Kalbime ne kadar yakınlarsa, bende cehenneme
O kadar yakınlaşıyorum.
Sevmekten bıktıgım kadar,
Her defasında yanmaktan bıkmadım