Belki de iki farklı gezegendik
Birbirimize yaklaştıkça
Birbirini hiç tanımamış iki yabancı gibi
Farklı dilden konuşmaya başlıyorduk...
Belki de sen bir güneştin
Gözlerin yüreğimin yangınını duyar gibi
Dilinin söyleyemediklerini haykırırdı
Ve ben gözlerinde kaybolurdum
Şimdi bana gözleriyle kim şarkılar söyleyecek …
Kalabilir miyim seninle aynı iklimde
Sen başka ellere yâr olurken
Bunun hayalini düşlemek bile
Beni benden alırken
Öylece seyre mi durayım
Öylece sen olmayan
Son sözünü söyle hâkim amca
Ne elin titresin
Ne de dilin tutulsun
Bir azılı suçluymuşum gibi
Bana dost kalan kara kalemden dökülen şu yazılar.
Sırtımda beni ayaza bırakan bir aşkın hüznü
Kamburumun tam üstünde heybem
İçinde ne sır var ne de kır papatyaları
Heybemde mutluluktan eser yok
Mutsuzluk ise dolup taşıyor.
Kadın düş görmekten korktuğu için uyuyamıyordu
Bahçesinde ekili günahları vardı sanki
Geçmişin izleri yıpratıp duruyordu
Bir durdu düşündü geçmişi, bugünü ve yarını…
Kadın düşünüyordu saçlarına düşen akları
Kim bilir şu an hangi hayallerdesin
Hangi hayatı temaşa etmektesin
O gülüşünle hangi karanlığı aydınlatmaktasın
Ama ben mevsimlerden kederi yaşamaktayım…
Kim bilir kurduğun dünyanın sahilinde
Gözlerimin içine bakarak
Ben başkasının gözlerindeyim deyişin
Azrail’ siz ruhumun çekilmesine
Yüreğimin ölmesine yetti.
Ya sen dirildin
Ya da ben delirdim sevgilim
Bir ayna gibi duruyorsun karşımda
Baktıkça sen doluyor içim.
Sen kokusu alıyorum sevgilim
Sinem’de hasta bir aşk
Belki ulaşamıyorum ama
Gülüşün doğuyor geceme
İçimde ağlamak geliyor
O muhteşem güzelliğin
Kaybolup gittiğinde Dilruba.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!