Ercan Atar Şiirleri - Şair Ercan Atar

Tam bin yıl önce başladı bu öykü
Bin yıl önce doğdum
Bin yıl önce çocuktum
Bin yıl önce koştum kırlarda bayırlarda
Bin yıl önce canım yandı

Ay küsmüş güne
Yürek küsmüş kime
Bir yeremi gitmiş
Hani yürek nerde
Esti yeller esti

Üşümüş biraz yürek
Hal yaman olmuş
Müebbet yemiş gibi

Küçüktün büyüdün
Bir kaç okul bitirdin
Atamayı beklerken
Boş gezen oldun
Olmadık işler buldun
Çalışıp durdun

Kimseyle küs kalmaz mış
Acaba rol yaparmış
Bu nasıl insanmış
Kendini melekmiş sanmış
Gelirsen saygıza
Haddini aşana

Kıyıların dumanı sisi
Uzaktantan gelir
Rüzgarın sesi
Baharlar çiçeğe durmuş
Sevdanın kokusu sarmış

Akıllı akıl etmez
Bu nedir demez
Sorgulanaz görmez
İş yine deliye kalmış
Fesatlık kıskançlık
Hasetlik çekemezlik

Bilmemki bu neyin hevesi
Bu neyin tafarası
Kendini bilmezler
Sarmış lar her yanı
Gözleri para bürümüş

Bir intihar menekşesi
Güneşemi aldanmış
Soğuktan çatlamış elleri
Hangi kansıza aldanmış
Bir başına kalakalmış
Yürek buruk

Biri peygambere kıydı
Biri ehlibeyte kıydı
Biri masumlara kıydı
Biri cana kıydı
Sesler çıkmaz oldu
Gözler görmez oldu