Erbain kaçmış gözümden

sanki yağmurdu
bir kırk ikindi
hani buralara yazları yağanlarından
ılıktı yürek serinletenlerinden
üzülürken süzülen damarlarımda büzülen

ve içim ağladı sanki
derdimi perdeleyen rutubete
diyorum yağmurdu
gözlerimin kuraklığında harcanan
her damlada ben biten içimde çoğalan
gözeler taşıran yerleri ıslatan

gök ağladı demeliyim kendime yalanlar yalatan
artık diyorum gözlerim ağladı sadece
hıçkırıklı gözler taşırdı gözelerden elemli nemi
ben ağladım ne yalan söyleyim
benden arta kalan bende çoğalan damlalardan