karanlık bir odadayım
duvarları rengarenk olan
devran yalpaladı, depremlerdeyim
kırılmamış bardak kalmadı
bombayım pimi kendim çekiyorum
kaçılmışların ürkekliği şafakta güneş oldu
anların gölgesinde huzur buluyorum
uyku gittikçe uzatıyor bahanelerini
alarm çalıyor, açılmıyor gözleri
horoz ve bülbül bir ağızdan bağırıyor,
açılmıyor gözleri
çeşmemizden damlalar kaçıyor,
kıpırdamıyor elleri
herkes yine yaşıyor,
yaşamıyor kendisi
gevheri mimledi umutsuz vaka beni
çekilmiş pimim donmuş vakitlerde
kuytuda ödü kopuk nesneleri izledi
şansımıza, bugün yine hiçbir sik değişmedi
Kayıt Tarihi : 19.12.2025 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!