Fotoğraf makinesi icat oldu
Yaşamdan anlar kapalı kutularda
Hapsoldu,donduruldu...
Kameralara uzun metraj
Filimler dolduruldu,
Yaşanmışa yeniden can verilirken
Filim koptu...
Nasıl ki " Delikli demir icat oldu
Mertlik bozuldu..."
Hayallere perde konduruldu,
Azraile ortak olundu...
Yaşamdan durdurulmuş o anlar
Şimdi çerçevelerde,albümlerde
Sararmış, kenarı kopmuş
Enstantane resimlerde...
İnsan baktıkça anar
Andıkça bakıp bakıp ağlar...
Keşke dondurulmus,durdurulmuş o anlar
Kazınabilseydi beyinlerde...
İşte bundandır ömrümde bu günlerde
Tüm kameralara,tüm silahlara
Bu düşmanlığım,bu soğukluğum:
Varlığım içinde kayboldu yokluğum...
Kayıt Tarihi : 4.11.2016 05:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!