Enkaz Altında Düşler Şiiri - Zühre Türkeli

Enkaz Altında Düşler
Bir çocuk saflığıyla kurduğum o dünyayı, Tek bir vedaya sığdırıp yıktın da gittin. İçimde yeşerttiğim her umut dolu rüyayı, Karanlık bir geceye mahkûm ettin de gittin.

Dokunsan kırılacak camdan kanatlarım vardı, Gökkuşağına uzanan masum bir inadım vardı. Gönlümün her köşesi senin adınla yardı, Hepsini birer enkaz gibi bıraktın da gittin.

Şimdi gözlerimde yaş, dilimde bitmez bir sızı, Söndürdün içimdeki o en parlak yıldızı. Hangi el silecek kalbimdeki bu derin izi? Masumiyetimi benden çaldın da gittin