Vasl-ı yardan geçtim; ona yandığımı bilse yeter.
Yol kenarına savurun, yar geçtikçe görse yeter.
Satır başına katmayın, hecelik yerim olmasın.
Yazın beni derkenara, yâr eliyle dürse yeter.
Eyleme râhından cüda eyleme zârından cüda,
Ferman-ı aşkla enîsim sahralara sürse yeter.
Kaşlarını çatsa dahi sövse itse atsa dahi,
Nazı canıma şifadır naz perdesi sarsa yeter.
Vuslatımız mahşerdedir; yâr-i gârın eşiğinde.
Affânî görmese Seni; ararken can verse yeter.
Kayıt Tarihi : 13.4.2025 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!