Engin Kaya Şiirleri - Şair Engin Kaya

Sen var ettin nasibimi gıdamı
Duyan kulağımı gören didemi
Balçıktan yarattın Adem babamı
Ona varlığını bildiren sensin

Balçıktan bedeni gelince cana

Şu bayramda gülemedim bir türlü
Kimle gülem dostmu yarenmi varki
Pencerem kapalı kapım kilitli
Öldünmü kaldınmı soranmı varki

Böylemi olurdu dostluğun yadı

Her ağız laf yapar her çene işler
Öyle söz vardır ki kalpleri şişler
Eğri otur doğru konuş demişler
İnsanlarda doğru söze hayranım

Dertsiz insan bulunmazmış bu tamam

Sahibi olmayan viran bahçeye
Girmedim gimekte nasip olmasın
Elimi uzatıp güle laleye
Dermedim dermekte nasip olmasın

Hakka arz eyledim müşkül halimi

Neden usandın benden neden oldun el gibi
Şu divane gönlümü ateşlere yakan yar
Çaylara mı özendin çağlıyorsun sel gibi
Yaş olup gözlerimden damla damla akan yar

Mevlam seni yazmıştı ben sefilin bahtına

Ağlamayacağım söz verdim dosta
Hüzünü bir kenara bırakıp geldim
Dizlerim takatsız bedenim hasta
İlacı doktora bırakıp geldim

Yaksada sinemi hasretin közü

Köklü bir milletiz bir çınar gibi
Tertemiz neslimiz beyaz kar gibi
Sağlamız mukemiz taş duvar gibi
Asla delinmeyiz beyim van minıt

Hele bir göz geçir tarihimize

Şen görünüp güldüğüme bakmayın
Hayata küseli seneler oldu
Dünyadan bir beklentim var sanmayın
Ümidim keseli seneler oldu

Sadık dosta döndüm yönümü

Ağlamayacağım söz verdim dosta
Hüzünü bir kenara bırakıp geldim
Dizlerim takatsız bedenim hasta
İlacı doktora bırakıp geldim

Yandırdı sinemi hasretin közü

Günler çok vefasız saatler durmaz
Aylar gelir geçer yıllar ağlaşır
Ömrün bağlarında esiyor poyraz
Dökülür yapraklar dallar ağlaşır

Gençliğini alıp götürmüş zaman