Soldu yine bir gül
Sevgin ile beraber
İhanetin ile döküldü ya şu gül
Sevgin ile beraber
Sevgin dediğime bakma
Yapraklar kurumuşçasına
Kurudu her şeyim, hayallerim, hayatım
Yaprakları dökülen ağaca
Yalnızlığımdan acır oldum
Eylül ayı bana harap oldu
Pişmanım lan seni tanıdığıma
Sana kalbimi açtığıma
Hep seni aradığıma
Pişmanım lan pişmanım
Mutlu musun pişmanlık kuyusuna gömdün
Öyle zamanlardan geçtim ki hiç kuşkusuz
Sanki bir boşlukta gibi hissettirirken beni
Hayat hep böyle mutsuz zalimin sonu kuşkusuz
Sanki bir boşlukta gibi hissettirirken beni
Ah ne zormuş hayatta kalmak nefes alırken
Hep mutsuzum şu hayatta
Umutla bakmıştım hayata
Meğer boşunaymış çabalamam hayatta
Bir ailem vardı sadece lafta
İcraat yok laf kadar
Vatanı aşkı ile koştum
Şu doğaya serpilen çocuğum
Koşup oynayan pamuk kalbinle
Şu doğaya serpilen çocuğum
Dillerinde marş ile
Bir yanı Azerbaycan bir yanı Ermeni
Şu gençlere seslenen gencim
Basar tuşlara o güzel nameleriyle
Şu gençlere seslenen gencim
Bir grup kurdu o güzel sesi ile
Bir gün daha bitti
Şu kapkara gecede
Ufkum söndü
Şu kapkara gecede
Yalnızlığım daha da arttı
Açtım elimi kabre
Şu on bir ayın sultanı Ramazan vaktinde
Dualar ettim oruç tutarak
Şu on bir ayın sultanı Ramazan vaktinde
Cennet bahçesinde yaşarım
Küçükler el öpüp harçlık toplar
Heyecanla temiz kıyafetini giyip
Sohbetler edilir toplanıp
Şu Ramazan Bayramı'nda
Herkes barışçıldır el ele
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!