Engelliyim Ben! Şiiri - Ömer Kara

Engelliyim ben;
Körüm!
Dünyayı, kuşları göremem.
Yeni doğan oğlumu, renkleri, aşık olduğum kadını göremem.
Bir hayat vardır bende sizlerden arta kalan.
Siz bunu göremezsiniz.
Ben sizleri görürüm, siz beni göremezsiniz.

Engelliyim ben;
Lalım!
Konuşamam, anlatamam ümitlerimi
Hayallerimi, mutluluğumu, hüznümü anlatamam.
Yarım kalmış bir hayat vardır bende.
Siz bunu anlamazsınız.
Ben sizleri anlarım, siz beni anlamazsınız.

Engelliyim ben;
Sağırım!
Duyamam martıları
Çocuk ağlamasını, çok sevdiğim şarkıları duyamam.
Eskimiş şarkılar vardır bende.
Siz bunu duyamazsınız
Ben sizleri duyarım, siz beni duyamazsınız

Engelliyim ben;
Topalım!
Yürüyemem ümitlerime.
Koşamam, top oynayamam, ayaklarım yan yana durmaz
Ama bir dik duruş vardır bende.
Siz bana gelemezsiniz.
Ben size gelirim, siz bana gelemezsiniz.

Engelliyim ben
Çolağım!
Ellerim tutamaz yarını
Tutamam çiçekleri, sevgilimin elini, dostun elini.
Sevgiyi kucaklayan bir yürek vardır bende.
Siz buna el veremezsiniz.
Ben size el veririm, siz bana el veremezsiniz.
Çünkü ben, engelliyim! ! ! ! !

23 Kasım 2014-Gaziantep

Kul Seymani