Hayat kağıt kalemden ibaret
Ya karalarsın yada doğrusu neyse onu yazarsın
Silgi yok ama sevgilim
Yaşanılanı geri alamazsin.
Belkide beni etkileyen gözleri
Onun ayrıdır bendeki yeri
Sanki uzaktan daha da eğlenceli
Aşık etti kendine beni
Sanırsın sürekli konuşuyoruz
İnsanlar birbirine ne kadar benziyor
Dur gitme sevgilim
Hayatta yaşanması gerek
Oda aynı sana benziyor
Her şeyden habersizdi gözlerin denize daldığında, rüzgâr saçlarını savururken Her şeyden habersizdi ellerin, ellerime ne kadar iyi geldiğinden, bir gülüşünün bile içimde kaç geceyi aydınlattığından.
Sen konuşurken zaman bile usulca dururdu, ben sadece seni dinlerdim dünyayı unutur gibi, korkusuzca.
Her şeyden habersizdi kalbin, bende nasıl büyüdüğünden, sana baktıkça
kendimle daha çok barıştığımdan.
Bir akşam vakti yine
Oturup çektim seni sineme
Sesiz esen rüzgar ve denizin eşiğinde
Ansızın Daldım düşüncelere
Yokmuydu acaba banada yer
O vefasiz kibirli gönlünde
Bazen dönüp bakmak gerek
İnsanların çaresizliğine
Ümitsizliğine,
Yok olan hayallerine
Bazen dönüp bakmak gerek
Çok şey verebilirdim sana
İnansaydın eğer sonunda bana
Meydan okuyacaktik imkansizliklara
Büyü bozuldu artik sevgilim
Kaldik yine karanliklara.
Yazlari istiyorum bazen
Ama düşününce aniden
Beni ısıtıyorsun sahiden
Hemen geçiveriyorum kendimden
Kışları istiyorum bazen
Uçmak gerekiyor bazen,kuşlardan önce
Güneş yüzünü sana dönünce
Düşmek gerekiyor bazen, yağmurdan önce
Gökteki ay sana sönünce.
Utanıyorsun, biliyorum
Sevgini az da olsa seziyorum
Her adım attığında bana
Öylece kafamda kuruyorum.
Gelsem yanına diyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!