Kabulüm
Karanlık ben olayım aydınlık sen ol
Bi o kadar varlık sen,yokluk ben
Çocuklar benden korksun
Senin sokakların da oynasınlar saklambacı.
Başı dik çiçek
Günlerini sayıyor tahtada
Kokusunu alamıyor yaprak
İkisi de mezar sessizliğinde.
Kaldırım taşları izliyor
Karanlıktaki mum ışığındım bir zamanlar
Şimdi ise aydınlık kadar değersiz
Biliyorum son bakışlarım gözlerine
Biliyorum istemiyorsun öylece
Dövüşe dövüşe sevmek
Özlem ve nefret var derinlerde
Elini tutamamanın acizliği
Her sabah geldiğin durağa koşmanın sevinci
Bir gün görememenin korkusu vardı.
Koşup günaydın demek
Yağmur taneleri
Gökten düşen su parçacıkları mıdır?
Yoksa bir şarkının resmi mi?
Yağmur taneleri
Can verir birçok şeye
Mesela çiçeklere
Yağmur taneleri
Gökten düşen su parçacıkları mıdır?
Yoksa bir şarkının resmi mi?
Yağmur taneleri
Can verir birçok şeye
Mesela çiçeklere
Ne zaman kalemi elime
Kağıdı karşıma alsam
Susmayı seçen yüreğine
Herşeyimi dökmek istiyorum içine
Şöyle,düşse yollara sonbahar
Medcezir saatinde
Gitmek istiyorsun uzaklara
Sıkıldın tutulmayan öğütlerden,sözlerden değil mi?
Herkes üzülme diyor
Senin duymak istemediğin cümleler kuruyorlar .
Kağıt arıyorum
Temiz olmasın benim gibi
Kıskanmayayım sen olan beyazı
Beyaz sen ol siyah ben
Yakışanın olayım
Hayatıma girdin ansızın,
Sen yokken şu hayatta
Ne çok alışmıştım yalnızlığa
Ne candım ne toprak
Sesin titrerdi bana söylediğin şarkılarda
Eşlik edemez sizi dinlerdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!