Uyanıp kendime gelince farkına vardım.
Yaratılanları görünce hayrete kapıldım.
Sanki ilk defa görüyordum.
Üzerindeki imzalara şaşırdım kaldım!
Sen kim oluyorsun diyorlar bana?
Âcizane, son peygamberin torunuyum.
Dedemin sevdasını almışım koynuma.
Rahman, Rahim Allah’ın kuluyum!
Birisi şiirlerime demiş ki,
Şiirlerin benim şeyim gibi.
Fotoğrafını çekmiş, ortaya koymuş,
Meydana çıkarmış mecazi anlamda gerçeği!
İyi yürekli merhametçi insanlar,
Barışçı ve adaletçi olanlar,
İnsan hak ve hürriyetlerine saygılılar,
Tek yürek tek ruh haline gelmişlerdir!
Samimiyete imana davet ederler.
İyilikleri güzellikleri söylerler.
Gerçekleri bıkmadan tekrarlayıp,
İnsanları Allah’a yönlendirirler!
Hayattan öğrendiğimiz ana fikir neydi?
Evet bizim kesinlikle bir yaratıcımız var.
Hangimiz daha güzel amelde bulunacağız diye,
Bizi dünya hayatında imtihan ediyor!
Dünya ilahi aşk ile dönüyor.
Dünyanın dönebilmesi için,
Mutlaka kesinlikle iman gerekli,
İmansızlıktan kıyametler kopuyor!
İslam’a göre öldüremediler.
Rabb onu semaya kaldırdı.
İnsanlara sanki öldürülmüş gibi,
Çarmıha gerilmiş sandırıldı!
Hıristiyanların baktığı yanlış açıdan,
Doğru olmayan pencereden bakıyorum.
Aslında Hazreti İsa tabiki öldürülemedi.
Sanki öldürülmüş gibi değerlendiriyorum!
Yahudiler Allah’ın Sevgilisi’ne karşı,
Tamam, akıllı telefonlarımız var.
Bilgisayarımız internetimiz de var.
Ama kitabın yeri bambaşka,
Kesinlikle kitap olmadan olmaz!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!