Endamı güzel Şiiri - Sami Yalçınkaya

Endamını seyre daldım fonda deniz,geçen feribotlar ve gökyüzü,
Gün batımı eşlik etti esmer tenine,saçlarının teline,
Arkaya her dönüşünde,gördüğüm gülen yüzün ve bir çift seven gözündü.
Aşka dair söylenen türküler gibi yanık,içliydi sesin,
Her kelime özenle döküldü dilinden verdiğin sevda sözüydü.

Güneş ısıtırken içini,bedenin değil ruhundu ısınan,
Düşmü,hayalmi? Odanın loşluğunda seni sahici kılan,
Dokunduğumda anladım gerçekmiş karşımda tüm ihtişamıyla duran,
Aşkın baş kösesi neresidir diye soracak olursan,
Dostun ana kucağıdır,varmıdır ondan daha şefkatli bir liman.