En Unutulmaza Şiiri - Buket Yılmaz

Masum bir çocuk gördüm saçları örgülü,
Yakası işlemeli, bakışları hüzünlü
Almış sırtına çantasını, çabuk çabuk yürüyor
Güzel hayalleri var, kimisi beni çok güldürdü.

Geldi sınıfına usulca, yerleşti sırasına
Öğretmeni girdi, saygıyla selamladı tümü
Yakından mazlum mazlum izliyor o güzel yüzünü
E boyu da pek kısa, belli ki kapmış yine en önü.

Sesi hala kulağında, yüzü hep aklında
Girer sürekli rüyalarına, şeref verir ona
Yok edilmez, silinmez, eskimez bir iz yaşamında
Nice eğitimci görmüşse de elinde kitaplarıyla
En biriciği, en sevdiği, hep hatırladığı bir o vardı hatıralarında.

Ne zaman konu açılsa gururla anlatır etrafına
Öve öve bitiremez, gözleri dolar hatta
Aradan değil 12, 62 yıl bile geçmiş olsa;
Bu kız sizi hep sevgiyle, özlemle ve minnetle anıyor,
Kalbinin en derin noktalarında.

Size değil bir buket çiçek, gül bahçeleri sunsam da hafif kalır yanınızda,
Benim için yok sizden ötesi; bugün de, yarın da.
Hayatını güzelleştirdiğiniz nice evladınızdan biriyim ben burada
Şimdikiler aman ha kıymetinizi iyi bilsin,
Benim gibi buruk bir gülümsemeyle iç çekerler yoksa...

Buket'ten Leyla'sına