Ruhunu okşar insanın bülbül sesi.
Unuturuz dünyada olduğumuzu,
Sevmez bülbül istemez altın kafesi,
Yavaş yavaş görürüz solduğumuzu.
Avutur bizi aldatır hayat.
Bile bile aldanırız biz ona.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta