EN ŞEREFSİZ OLAN BENİM
Elinde fırsat olanlar , ister asın,ister kesin
Tadı gitti, adı kaldı, özlenen Cumhuriyet’in
Bir el dokundu ülkeme,miskin bir uyku anında
Oyuncağı oldu artık, şerefsiz,bölücülerin
Öleceğini bilirken; o ön sipere geçenler,
Mazide anı mı kaldı, şimdi artık neredeler?
Vatan,millet kalmadı ki; önce ben, sonrası tufan
Gemi azıya aldılar, sütü bozuk kefereler
Çıkar nedir, madde nedir? Cevabını bilen bilir
Avuç içine al yüzün, sonra düşün vatan kimindir?
Çıkar, talan, ün yoluna,kıyılır mı fidanıma?
Cumhuriyet biterse; göz yumanın ecelidir
Oldukça üzgünüm dostlar, dokunurlar bam telime
Ölecekmiş gibi olurum , laf gelince Atatürk’e
Orasından burasından, çekiştirilir durmadan
Canımla sahip çıkarım, ben onun eserlerine
Saltanatı, hilafeti,getirseler de yeniden
Apaydın’a türlü çıkar,sunsalar altın tepsi ilen
Yetkilerle donatıp ta, imkan verseler mühürlen
En şerefsiz olan odur,dönerse Cumhuriyet’ten!
SERMET APAYDIN
Sermet ApaydınKayıt Tarihi : 28.2.2013 18:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!