En güzel yıllarında gençliğimin

Bu benim şiirlerimi görmeyeceksin
Oralarda mevsimler geçecek olduğunca baygın.
Savrulmuş bir mendil gibi mart ayları.
Şu benim haykırışlarımı hiç duymayacaksın
Belki yörende hep bir başkaları olucak
Belki düşünün kenarına bile uğramıyacağım.
Ben yıllar oldu acılara tutunarak yaşadım
Gün oldu zehir gibi çivilendi yokluğun
Bu yere batık şehirde gecelerde bıraktın beni
Ne diye vurdun suratıma bu huysuz yalnızlığı.
Ne diye sılasının yanığıyla gurbet şiirleri döktürdün ,dokunsan ağlayacak mısralarım.

Şu ugultulu şehrin tek yalnızı gibiyim
Yılların ağırlığını sırtında taşıyan.
Emeğime sinmiş barut kokusu bulanık ayrılıkda
Bırakmışım özgürlügü ,sadeligi
Seni beklerken prangalı yaşıyorum.

Ben mısralarımda tozlu şiirler döküyorum
Bu mısralar eksilmiyor nasır tutmuş ellerimden
Deli özlem gözlerimi kör etmiş .
İçimde Çığlık çığlıga kuşlar uçuyor tedirgin
Karanlık bir bulut serpilmiş yüreğime
Hasret tütüyor yine agır yanık sızısıyla
Beklerim demişim,güzel günler gelir demişim
Bekliyorum.

Kederim kaderim demişim.
Yalnız sen olmasaydın ben böyle degildim
Böyle kırılgan böyle garip degildi şiirlerim
Ölüm sancıları sinmezdi böylesi,
En güzel yıllarımda gençliğimin.

Güvercinler gibi güzel bir sevda geçti ömrümüzden.
Fırtına gibi tummuzlar sürmelendi ellerimizden.
Bir yanda güzel günlerin özlemi
Diger yanda boşa geçmiş zamanın nefreti.
Malum o güzel günlerin en güzel hülyasıydı,
Kasımlar şiir olmuş gecelerimi ışıtmıştı.
Her gelen bizi nadir görülen çiçekler gibi görürdü.
Biz birbirimizin baharlarına düşmüştük

Yüregim sızlıyor iyi bitmedi bu şiir.
Bir ihtiyar yorgunlugu içimde,
Henüz söyleyememiştim en güzel sözleri.
Geri dönsen bile ben eskisi gibi olmayacagım.
Elimin tozuna bogulmuş bir dünya yalnnızlığım,
Yüreğim sızlıyor iyi bitmedi bu şiir.