En Güzel Yalnızlık Şiiri - Rümeysa Kocagöz

Bir yer düşünüyorum
Senden uzaklarda
Inan üşüyorum
Sensiz sokaklarda

Bir yer düşlüyorum
Şu fani dünyada
Kirpiklerinden düşüyorum
Kalbinin ortasına

Her yer loş karanlık
Bir ışık arıyorum
İceride yok kalabalık
Yalnız ben duruyorum

Kimse bozsun istemem
Burdaki rahatımı
İnan ben seviyorum
Bu yalnızlığımı

Bir kişilik daha
Yer yok ki burada
Ama gelen olursa
Ben giderim galiba

Ayakta kalmaz gelen
Yer veririm ben hemen
Seni benden çok seven
Olursa kabullenemem

Ki olmazda zaten
Ben diyorum ihtimalen
Kimse gelmesin kalbine
Olmayayım hiç giden.