En Güzel Resmim Şiiri - Erdal İrfan

en güzel resmim
ayaklarımda ankara lastiği
kerpiç duvar önünde
yılmaz güney bakışlı
siyah beyaz
12 yaşımın resmidir

annem, duvardaki
Zülfikar resminin
köşesine koymuştu
her gelene gösterirdi
'oğluma bakın
nasıl yakışıklı' diye

mayolu değildi resmim
kotlu şortlu da değildi
yatta katta hiç değildi
bir kerpiç duvar fonunda
ankara lastikli
siyah beyaz okul önlüklü

bir sene sonra
iskarpinle tanıştı ayaklarım
günlerce başucumda
yatırdım
değerliydiler cok
pahalıydılar da
bizim eve göre...

iskarpinleri alırken başucuma
yüreğim burkulurdu
onca zamandır kahrımı çeken
ankara lastiklerine bakıpta,
yakışıklı ıskarpinler
gülerdi sanki cilasıyla

çocukluğumun en güzel resmiydi
belkide benim en güzel resmim
kerpiç duvar fonunda
ankara lastikli
yilmaz güney bakışlı
siyah beyaz

simdi her ayakkabı alışımda
aklıma gelir ankara lastikleri
ve birde ilk ıskarpinlerim
o yüzdendir
fakir çocukluğumu ben
her zaman çok severim...

Kral Sergin Çorum-Köln

16-09-2002, 09:52
(Ağıt isimli yeni kitabımda özgeçmişim yerine)