En Denizim. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Birikmiş duygularımı dün akşam suya anlattım
tıpkı rüyalar gibi
geldi mi sana
aldın mı

dün bir deniz kenarına gitmiştim
kış denizi nasıl olur bilirsin
bilirsin canımcığım
hani bir gün önce fırtına vardır
ertesi gün deniz en mavi rengini alır ya
işte öyle

en duru
en sakin
en mavi
tıpkı senin gibiydi dün deniz
en maviydi en denizdi
tıpkı senin gibi en Deniz'im
cancağızım
hani senin zaman zaman esip gürleyip
ertesi günlerde sakinleştiğin olur ya

oturup kıyısında denizin
içimdeki hasret ateşini
biriktirdiğim tüm duygularımı
eteğimdeki taşları
döktüm denize
saldım suya
yazdım suya

suya yazılan silinir derler ya
dalgaların dili de mi yok
onlar gördüler
şahitler
perişanlığımı nasıl döküldüğümü
gördü dalgalar

tesadüf bu ya
bir kadın daha geldi bomboş kumsala
etrafını görmüyordu besbelli
gözgöze gelemedik bile
varlığımdan habersiz
sessiz
sessiz ağladı uzun bir süre
denize akıttı birikmiş göz yaşlarını
ve geldiği gibi gitti bakınmadan etrafına

denizin suyu niye tuzlu derler
birikmiş gözyaşlarından olmalı derim
ahh benim derbederim
en Deniz'im
ya çağlayanlar deme
onlar da sen gibi
zapt edilmeyen duyguların
çağıl çağıl dökümü olmalı
hak verir misin bilmem
en Deniz'im benim
ne yapıyorsun şimdi
o uzaktaki adada

daha uyanmadın uyuyorsun ya da
belki deniz kenarındasın
beklediğin biri var
gönderdiğim duygularımı
aldın mı

3/Ocak/2011/Pazar/Ankara