Heyecanın yeni umutlara kucak açtığı o günüm…
Hayatın ilk defa göz kırptığı o en değerli an….
İçimden sanki bir şey koptu derler ya! !
Öyle bir duyguydu işte…
Gönlümde yaşanan,
Gözünden yansıyan…
Bir kalp kıpırdanışı,
Sönük, izbe kalp kırıntıları arasında kalan…
Sen, gömülen ruhsuz duygularıma can veren…
Sen, benim yarım kaldığını düşündüğüm eksiklerimin yegâne kurtarıcısı…
Sen, bütün iyiliklerin başladığı dönüm noktamsın…
Sen, gözümden karayı, yaşı silen…
Sen, o acımasız sessizlikte beklediğim…
Sen, fırtınamdan sonra doğan güneşimsin…
Ben ise; sultanın olmaya sevdalı,
O güzel aşkının mirasçısıyım…
Kayıt Tarihi : 22.10.2007 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşk vardır abat eder; aşk vardır berbat eder....... Bu şiirim ise; aşkın abat ettiği günlerin ancak gölgesi olabilir... Siz... siz olun kalbiniz için en konforlu yeri bulmadan sevmeyin...sizinde, sevginin değerini bilen insanlarla karşılaşmanız umuduyla......
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!