ₑₙ Çₒₖ ₛₑₙᵢ ₛₑᵥdᵢₘ
En çok seni sevdim,
Kimseye vermediğim yerimdin.
Kalbimin gizli köşesinde tek misafirdin.
Adını andığımda gözlerim gülmeyi bilirdi.
Bir sen vardın içimde,
Gerisi sustuğum dilimdi.
En çok seninle güldüm,
Bir çocuğun sevinciyle...
Bir bakışın yeterdi,
Dünya susardı içimle.
Kalbim ilk kez huzur dolan sendin belki,
Sensizliğin yokluğunsa en derin gecemdi sanki.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
En çok sende kırıldım,
En çok orada yaralandım.
Bir dokunuşla cennetken
Cehenneme savruldum.
Senin sessizliğinde boğuldu cümlelerim,
Duyamadığım her iç çekişte biraz daha eksildim.
En çok sende yandı canım,
Çünkü sen canımdan bir parçaydın.
Ben seninle tamam,
Sensiz yarımdım.
Gözlerimden düşen her yaş
İçimde aktı gizlice.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
“Bir sen varsın” diyordum ya,
Meğer ne çok yanıldım...
Ve en çok seninle hayal kurdum.
Bir ömrün başına
Sırtımda yokluğunla yürüdüm
Sonsuzluğa Bir ben değil,
Bir kalp gitti sende sessizce.
En çok seni sevdiğim ya hani,
İşte o yüzden her şey bitti.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
Ben seni sevdikçe eksildim,
Sen beni unuttukça çoğaldın.
Aşk sandığım kalbine
Her gün biraz daha yamandım.
Ben gözümle değil,
Yüreğimle sevdim seni...
Ve sen beni
En güzel yerimden yıktın sessizce.
Sevdanı alnıma yazdım,
Yandım da sormadım nedenini.
Ben seni tesadüf gibi değil,
kader gibi sevdim.
Ve şimdi içimde neyin kaldıysa,
Razıyım hepsine.
Çünkü sevdim.
Çünkü yandım.
Çünkü sendin hepsi de...
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
Sevdiğim kadar yandım,
Sevdiğim kadar bedel ödedim.
Acı neymiş, mutluluk neymiş,
hayat neymiş Senden öğrendim ben adam
Bir bakışına gizledim nice geceleri,
Bir susuşunda boğuldum sessizliğe.
Adını andığım her anda
Bir ömür daha yandım içimde.
Ben seni seçmedim,
Sen oldun yazgımın en derin cümlesi.
Ne zaman adını ansam
Bir boşluk iner üzerime sessizce.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
Bıraktığın eksiklik değil sadece,
Taşımayı öğrendiğim bir yara gibi...
Ben senden sonra değil,
Seninle hep eksik kaldım belki de.
Bütün duyguları sen yaşattın bana.
Tatlısıyla, acısıyla da sen...
Kalbime yazılan en gerçek duygusun be adam.
Ben Sana Kayıp Dediğim Yerden Tuttuğum
Adını kalbime fısıldarken bile
ürktüğüm yerden tutundum.
Sevmek değildi sadece Sen bendeydin...
Ben senden ibarettim.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
Kimseye açmadığım pencerelerimi
Bir bakışınla araladım.
Gülüşünle başladım nefes almaya
Ve sen susunca dünya sustu içimde.
Ben seni Hayatın bana öğrettiği
hiçbir sevgiye benzetemedim.
Bir kalbin sığabileceği en büyük yer oldun,
Ama o kalpte en büyük kırık da seninle kaldı.
Bir çocuğun elinden oyuncağı alınır ya hani,
İşte ben senden öyle koparıldım.
Ne bağırabildim,
Ne affedebildim.
꧁ₐₛᵢ✾Şᵢᵣᵢₙ꧂
Seninle güldüm en gerçek hâlimle.
Ve seninle öldüm sessizce...
Yokluğunu sustukça,
Kendime yabancılaştım.
Ben seni gözümle değil,
Yüreğimle bildim Ve sen
En güzel bildiğim yerden yıktın beni.
Şimdi ne kaldıysa içimde,
Hepsine razıyım.
Çünkü sevdim…
Çünkü yandım…
Çünkü sendin...
Ve ben…
En çok sende kayboldum.
🖋ᴺᴵᴸᴳüᴺ Şᴵᴿᴵᴺ
– ᵞüᴿᴱᴷ ᴬşᴷᴬ ᵞᴬᴺᴰı, ᴷᴬᴸᴱᴹ ᵞᴬᶻᴰı.
Kayıt Tarihi : 20.6.2025 14:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!