arızalı ümitlere bel bağlamamayı,
yüzüme kapattığın telefonlarla öğrendim.
bilir misin ne çok hayalimi,
meşgule aldığın beklemelerine heba ettim.
kalbimin dikişleri tam kaynadı derken,
intihar etti gülüşlerim.
hiç bir tomografide çıkmadı iç kırıklıklarım oysa.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta