Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
En çok kendime gücendim
gece kasvetiyle gezerken
anıları süpürerek hayatın
yalnızlığım uyku sersemliğinde
bir yanı kor kesilir
kuş vurulur gözlerinde
bir yanın kuşatılmış sokak çatışması
öyle ürkeksin ki belirsiz ırmaklar akar ülkene
ayın parıltısına benzeyen yüzün
çarpıyor gecenin duvarına
deli rüzgar dizlerimde
çıka geldi gözyaşlarım habersizce
anlaşılmazlıkları yazdığım için
en çok kendime gücendim .........anlasak olayları zaten yazamayız ki.insanın kendisine gücenmesi de güzel
şairin şiirlerini incelediğimde aşk şiiri kraliçesi diyorum çok güzel ahmet acav
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta