En Çok Da Ölüm Benziyor Yokluğuna Şiiri ...

Hayatımın mezarındayım adeta.
Kara toprağın bağrındayım. Ne sorgular var burada, ne diyalektikler, ne çıkarımlar!
Sensiz hayatlarda; geçmiş, an, gelecek, zaman bir arada sanki.
Ve bakıyorum geçmişime, biriktirdiklerime, heybemdekilere.
Tadıyorum ânı. Öğreniyorum. Çalışıyorum. Eleniyorum.
Belki görüyorum aynı yerden; geleceğimdeki maviden ateşi; senden kalan, senden gebe yıllardan müteşekkil.
Anlıyorum ki; günah da sensin, ödül de sen.