Emrolunduğun gibi (hud 112)

Ne karanlığım,olamam da ne göz alıcı aydınlık
Ferah vicdanımı la kalbim ikisin de yok ki ayrılık
Ruhum gördü darbe gönlüm de yok da gayrılık
Emrolunduğum gibi dosdoğruluğa yım sadık

Ar gerek ki yüze çeketin bile var ise bir astarı
Duvar ustasına şavlu ver mermer ciye mastarı
Mert'e bilek yumruk,kancıklar kullanır sustalı
Haktan anlamaz cahil,bilene diyorlar susmalı

Utanmak kibir denilen günahın panzehiri imiş
Azda bende olsun demem,hocamıyım ne derviş
Laf kalabalığından başka değil,savaşma seviş
İnsanlıktan çıkmış hayvan gibi getiriyorlar geviş
Fazıl Çakaler