Bu şiir gençliğimin biriken tüm yasıdır,
Çekilen her bir çile acıların hasıdır.
Sanmayın yazdıklarım bir masaldan ibaret,
Bir çocuk düşünün ki sokaklarda esaret.
Yasak aşktı bizimki, seni elden gizledim.
Adın bende sır kaldı, demedim, diyemedim...
Yüreğimi kavurdun, sızladım için için,
Aşkın ile yanmaktan, caymadım, cayamadım...
Bir kerecik el ele, bir yerde buluşsaydık,
Kaç pranga eskittim deli dolu gönlümde,
Dalgalandı mı deniz bir daha durulmuyor.
Senle olan mevzumu, mahşere bıraksam da,
Sanma ki bu dünyada, hesabı sorulmuyor.
Ey matemi gönlüme hece hece dolduran,
İlk görüşte vurgun yemiş gönüller,
O gönül ki kıymet bilmedi eller.
Varsın bilmesin,severiz biz yine,
Yazılan şiirler söyleyin kime?
Ah be gözleri karam gittiğin günden beri
İflah olmaz yaramsın durmadan kanıyorsun
Beni uçurumlara ittiğin günden beri
Aşk bir daha yüzüme güldü mü sanıyorsun?
Vuracak yer kalmadı harp alanı sinemde
İlk görüşte vurdun sevgilim beni,
Gelipte müebbet kalıver şimdi.
Yaktın ateşinle kavurdun teni,
Gelipte ruhunu,salıver şimdi.
Aşk olmadan,insan candan soğuyor,
Bilmem nasıl anlatsam, içimdeki depremi,
Akrepler güne çıkmış, kan kusuyor vicdanım.
Ağzımdan çıkan sözden, kibir hâsıl olursa;
Derin kuyu gün görmez, solar neşv ü nemanım.
Şu üç günlük dünyada neyin davasıdır bu
Yavrusunu yitiren analar hep ağlıyor
Gözyaşları herkesi can evinden dağlıyor
Neyin derdine düştük neyin savaşıdır bu
Kardeş kardeşe olmuş doğdu doğalı düşman
Sus! hiç kimse bu sevdayı bilmesin,
Bende kalan izlerini al götür.
Duvarımda tek bir resmin kalmasın,
Yürek yakan gözlerini al götür.
Artık bu aşk siyahlara bulandı
Dur öylece…
Senden habersiz seni beklediğim yerdesin
Nasılda özlemişim gözlerini
Yine görür görmez başladı kalbimde çarpıntı
Belli ki dinmeyecek bıraktığın bu tatlı sızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!