Gözler arar oldu vefalı dostları,
Bir çift tatlı söze kanar olduk.
Yalnızlıktan dem vurduk aradık insanları,
Ahde vefa nedir sorar olduk.
Herkeste ikiyüzlü ifade donuk suratlar,
Derdimize derman bulamaz olduk.
Hayat işte!!
Yüzümüz güldü de
Yüreğimiz gülmedi hiç bizim.
Mert olduk
Namertliği gördük,
Vefalıydık
Gece ve sessizlik
ölüm uykusu gibi
dar boğazları aşmadan boğulmak gibi hiç ardına bakmadan Yürürken
sessiz çığlıklara karışmak gibi
senin yokluğunda
ve senin olmayışın değil uykularımı Bölen
Gözler uykuya yenik düşmek üzere
Yüreğim inatla ayakta
Belki de bu yüzden
Üzülmelerim de güzel oluyor
Olsun be olsun
Gel benim can kuşum,
gece tüm haşmetiyle ellerimdeydi
herşey tam ve yerinde
tekbir şey yoktu
sen
sanki hiçbir şey yokmuş gibi gece sensiz
umutlar ise sessiz
Bir gün gelir de
Adımı duymazsanız buralar da
Anlayın ki vefasızlıktan
Bitmişimdir
Gün gelir
Gün gelir Doğruların unutulur yanlışların hatırlanır
Gün gelir bir başına kalakalırsın milyonların içinde
Gün gelir en güvendiğin bile seni olmadık vakit satar
Gün gelir ummadığın sözlerle yıkılmaya yüz tutarsın
Gün gelir en zor zamanında tutunacak dalların kırılır
Ve gün gelir ki ölümü istersin apansız
Düşlerim vardı biliyormusun
hep başkaları için düşlediğim
Zaten hep başkaları için yaşadım
Ama beni hep üzenler
hep o başkaları oldu
Üzülmekte bir yere kadar ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!