'Tanrı sahip olduğu her şeyi sana bahşetmiş gibiydi,
Sen gülümserken..
Bu,
ikimize de kafi, dedim..
ve geçtim..
Şimdi sen yoksun diye
Tüm uçurumlar dipsiz
Bütün katiller senin yüreğinde..
-İçimde, sonbahar rüzgarlarını öldürüyorum
Olur da değersen yüreğime, üşüme diye..
Damarları kana muhtaç çocuklarımız var
Nabzımızı hüzne boyadığımızdan beri
Hayal denilen şeyin
Tek bakışla yok edebileceği cepheler var
Bir kurşun yarasının etkisini kaybedebileceği savaşlar
sen giderken sonbahar,
maviye benzetilmiş yağmur damlalarının küçük kız çocuklarına benzemekteydi.
oturacak yangın yeri yoktu, kirli elbiselerimizin ıslaklığında.
şakaklarımız atıyordu korkudan.
alnımıza çizilmiş bir yol,
"sevgi her şey değil" diyen
giderken "sevmiyorumlar"ını bu infaza gerekçe gösterendi
avuçlarında kömür gibi unut'lar
al diyordu,
al kalbimin rengi.
sevimsizce yaşıyorum
sevimli bir kalbin penceresinde
ve biliyorum,
eskiyecek her şey
göz kamaştıran ne varsa sönecek
belki de, yalnızca bir kaç damla gözyaşı eşliğinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!