Emre İşcen Şiirleri - Şair Emre İşcen

Mavi der dilimin son uçları
Biraz gökyüzü şüpheli
Biraz da deniz
Biraz da Sen olmalı..

Hani Aşık olursun için yanar
İçin yanarken gözlerinden yaş damlar
İşte Aşkta böyle bir şey içinin güzelliğini dışarı yansıtmasıdır..

Aşk beni bildin
Bildiğin yere götür
Götür de kendime geleyim
Geleyim kendi kendime
Ne diyeyim kendime Aşk
Sen var olmuşsun,

Belki de beklediğimiz gemiye Kaptan
Aşık olmuştur..

Her şey bir bakışmanın içinde oluştu
Öyle bir oluştu ki gözler o arada kendi mesafesini korudu
Ama.
Aşk en büyük acıyı seviyordu
Çünkü Mutluluk ona az geliyordu

Çok seviyordum
Çok sevmiştim,sevdim
Bu bana tatlı geliyordu
Ama sevimsiz gidişi Acı
Aldığım Tat işlenip tatlı acılar veriyordu
Bilmiyorum

''Seni Sevmekten Vazgeçen''
Nasıl olur da Şiirler de Titizlenir..

Belki de acıları bir kenara koymalıyız
Sen gelmelisin
Ben yaklaşmalıyım
Seni iyice gözlerini açmalısın
Bir öpsem gözlerini
Unuturuz,belki koyduklarımızın yanında geçmişi..

Seni Sevmek
İlkokul çocukların Şiiri'ne benzer.

Hangi duvarların arkasında saklısın
Sevgili,
Ben senin için tenha sokakların
Issız sesiz duvarları aştıkça
Kayboluyorum Sevgili,
Korkuyorum