Değişiyor gün geçtikçe yaşamlar.Artık hiç birimiz aynı biz değiliz.Şimdilerde ben misal; ben şimdilerde kirli sakallı ölü bakışlı dalgın ve ışığa bakan bir sinek misalı şaşkınım.Neden mi inan bir sebep yok hayatın benden aldıkları -ya da şu tasvir daha uygun mu olur bilmem- ‘döve döve çaldıkları’ ndan başka.İnsan hep bir heves, kan ter içinde heves eder insan hep bir şeyler bekler acziyetini bilmezden gelerek ya da önüne serileni görmeden büyüyerek.Gelişir insan kayıplarıyla; olgunluğu hiçbir zaman sanmadım ki yaşta insan kayıpları kadar olgun yitirdikleri kadar dimdik yaşar bu hayatı.Kimsenin çıtını çıkaramadığı gecelerde avaz avaz bağırarak bekler dolunayı.Yıkılanlar hayaller ve ya tabular olsun farketmez.İnsan yıkıldığı kadar sağlamlaşır.Belki klişe denir belki tekrir ama küçükken kumdan kaleler yapardık kumsalda sanki hiç yıkılmayacakmış gibi.Dev dalgalar değse dahi direneceğine inanırcasına yapardık ve hiçbir zaman diğer gün geldiğimde farklı bir şeyle karşılaşmadım; Boşluk.
İstediğm kadar uğraşim istediğim kadar sert kumdan yapim netice değişmedi.Ertesi gün her yaptığım kale bir büyük boşluk , bir çukura dönüşmüştü.Hayatın bu yönü belki ağır belki çekilmez gelir hepimize, belki kule yapmaktan vazgeçtik ama bu gerçeği asla unutmadık.Kendimize rağmen onca kumun harcına rağmen yaşadık girdik denize örneğin hatta daha fazla kulaç atmaya vakit ve güç bulduk.Bu bizi mutlu da etti yeri geldi lakin içimizdeki yıkılmayan kule yapma istediği hep baki kaldı.Evet doğru ne yaparsan yap olmuyor bazen..
Ben seni yıllarca aradım..
Bin yıldır da arıyorum.
Ne bir ses ne seda
Bulamıyorum..
Aramadık yer gitmedik şehir bırakmadım.
İnsan teni değmiş her bir taşa yasladım sırtımı
AH! O GÖZLERİNDEN UZAK BU MAHSENDE GEÇSE DE BİR ÖMÜR;
SAKINIRIM KEDERİMİ DENİZİN MAVİSİNDEN ,USLANIR GÖNÜL.
SENSİZLİĞİN KEDERİ DUDAKLARIMDAN SÜZÜLEN BİR DUMAN
HER BİR AN ANILAN TEK BİR SÖZDÜR DİLİMDE HATIRAN
VE YALNIZLIĞIMDA HER BİR IŞINI SAÇLARINI ANDIRAN
GÜNEŞTENDİR MEDETİM..
Hiçbir zaman rengine layık olamadığım
Bir kuştum ben ; engin bir yürekte .
Siyah gaddar bir renktir ;maviyse özgür
Savrulan saçlarla uçardık kimi zaman
Küçük ama bir o kadar da güzel kız çocuğuyla
Yüzdük kimi zaman bir balık misali
Dönemediğim için affet beni
Ve mümkünse kalbimle değil kafamın içindekiyle yargıla
Kaskatı bir gecede soğuk bir gün düşü gibi
İnfazımı ayazında ver öksüz bir kışın
Affet beni
İncedir gitmelerim
DİLDE BİR KELAM,SABAHLARA EN İÇTEN SELAM ZİFİRİNDEN BU GECENİN;
BİR DERMANDIR BEKLEDİĞİ YARALARDAN USANMIŞ BU BEDENİN.
ŞİMDİLERDE KİMİZ VE YA HİÇİZ BU DİYARDA
ARALANSA DA AÇIĞA ÇIKSA GÜNÜN EN İÇTEN IŞIKLARI
ŞAFAĞINI GÜN ETSE YARIM KALAN UMUTLARIN.
ARDI SIRA DİZİLMİŞ İNSANLAR GİBİ SABIRSIZ
Kan çekilse de damardan hayat devam eder mi?
Yazdıklarım sevgimi her daim telaffuz eder mi?
Son akıttıklarıyım sanki şairin damarlarından
Ölüme an be an uzanırken acıyla
Aktıkça sızlatıyorum
Sızlattıkça avuturcasına..
Kendime ulaşmadan sana nasıl kavuşabilirim ki ?
Ey hayallerimdeki kadın!
Bil ki sana hazırlıyorum kendimi
Meylediyorum her bir gülüşünde güzelliğine
Rüzgarda rakseden saçlarına yüreğimi bağlayıp
Bir uçurtma misali savurmak istiyorum
Yaşıyordum hiç ölmeyecek gibi
Kanıyordum hiç durmayacak gibi
Konuşuyordum hiç susmayacak gibi.
Bir sensiz ölü
Bir sensiz durgun
Bir sana suskunum ..
Uçan her martının kanat çırpışını duyuyorum
Yürüyen her bir köpeğin ayak sesini
Her bir horozun ötüşünü uzaklarda..
Hislerim açık ,algılarım kuvvetli
Günün bu saatinde.
Gelmesen de olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!