Emre Aydın Şiirleri - Şair Emre Aydın

Oğluma! ...
Pişmanlık ve sonrası

Bir kasım günü aldım haberini.
Büyük bir şaşkınlık içinde …
günler geçti….

Yalan ağlamaz gözlerim yalnızlığında
Sorduklarında bu kimdir?
EŞİMDİR diye öylesine değildir demem
Allah’a bir şey için şükret deseler
Elbette ki şükür sebebim senden
Neden ayrılsan yaşayamazsın deseler

Anadolu’nun kıraç toprağında doğdun sen çocuk.
Beşiğin,bir tarlada umut çadırı
Annen ırgat senin baban ırgat, elleri nasırlı tabi!
Çapası,silah; yaban otları en büyük düşmanı.
Kardeşin çok,
oyun arkadaşın:bir kara çekirge, uçuç böceği,

Bir çocuk tanıdım adı Mustafa
Gözleri zeytin Mustafa’nın
yüzü gözlerinden kara
çelimsiz Akif’in küfesindeki Hasan gibi
Mustafa işçi çocuğu hani ekmeğini taştan çıkaranından
Gözleri zeytin Mustafa’nın

Ezelden bu yana
Bir kere ağlamış da kader
Göz yaşları düşmeden toprağa
Belikli sen yaratılmışsın
Ve bir asi rüzgar yakalamış seni
Sürgün ülkelere salmış

Bu şehirden gideceğim.
Bana ait gördüğüm,
Ve dost bildiğm her şeyi alarak....
Yalnız sen,
Sen kalacaksın bu şehirde.
Ardımdan yalan iftiraları,

Yaratıldı dünya ve
Başladı zaman.
Bir çocuğun ellerinde
Parçalanan,umuttur,zaman
Geçmişe ait bir türkü:
“Uzun ince bir yoldayım” gibi…

Yalan

Bir bildiğim varsa şu dünyada
“Aşk” diye bir şey yokmuş
Ve insanların bağlandıkları şey,
“Koskocaman bir yalan.”

Yaşamak nefes almaktır

Yaşamak nefes almaktır
Umutla bakmak
Hissetmek tenine dokunduğunu rüzgarın
duymak anlık olduğunu hayatın

Sus gece yalnızlığı ben yaşayım.
geçmişten kalma çocukluğum da duyduğum
belli belirsiz bir şarkıyı
ben söyleyeyim sana.
Gündüzden daha güzel olduğunu
sana ben söyleyeyim.