Yalnızlık
Ne garip birşey
Onca insan varken etrafında
Kendini yalnız hissetmek
Yada insanın kendini o hisle boğuyor olması
Herkezin kendine Sırtı kadar uzak sanması
Yağmurdan sonra gelen
Toprak kokumdun sen
Uzağımda kalan
Hasret bağımdın
Tanıdıkça sevdiğim
Baktıkça özlediğimdin
Bir yaz akşamı karşılaşmıştık seninle
Ne güzel gülmüştün gözlerinle
O anda vurulmuştu gözlerim gözlerine
Belki duyuramasam da sesimi
Fırtınalar kopmuştu içimde
Avaz avaz bağırmak istiyorum
İçimdeki bu sessizliğe
Karanlıkta çökmek üzere yüreğime
Son bir umur diyorum bazen
Çıkıp gelir mi kuytu köşeden
Kalbimin en sönmüş yerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!