Rüzgarın oyununa geldim.
Sessizce uçuyorum.
Yolda çokuz;
Bense tekim.
Kim bilir nereye konacağım?
Tahtadan bi'şehirde
Belki aylarca doldu yüreğime hasret.
Unutamadım, bitmese de içimdeki nefret.
Gittin uzaklara, değerini bilemedim.
Kalbimdeki bu sızıyı göğsümden sökemedim.
Silemedim, gözlerinin bebeğini, gözümden.
Yine sahildeyim giryan gözlerle.
Gözlerim seni bu yerlerde.
Dalmışım gidiyorum eski resimlere.
Femin helak etti beni, bu gecede.
Olmasa da sular berrak, gözlerin kadar.
Tok kaldım yokluklarına
Aç değilim.
Ne istersem giyerim, yerim,
İçerim.
Sesimi ıslık çalışlarına bıraktım
Rüzgarın
biliyor musun?
ne güzel geçirdik onca ayı, aslında on üç ayı on üç günü...
neresinden bakıyorsan hayatın; ben orasındayım
hayatın.
elimi tuttuğun zaman denizin kenarında,
ya sen karşımda gelirken kaldırımın kenarında.
Unuttu ne zaman gelmişti
Başucuna.
Bir kalem darbesi ile çizdi
Resmini, gözleri kapalı.
Sanki bilmiyor muydu? Eksikti
Tam olarak.
Kendine iyi bak
Benim için.
Aylarca bebeğine baktım
Gözbebeğine.
Ağla.
Belki bu yaşlar kalbimdeki koru söndürür.
Bana, ben diyorlar, sana sen.
Bilmezler ki ben olmam,
Beni sen bilmesen.
Akşamları ben sende tekim,
Sen bende tek.
Sen mahkum olsan prangan,
Önce hatırlamazdım seni.
Seni duydum önemsedim.
İlk;
Gördüm, konuşur olduk.
Günde bir kere konuştuk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!